Još se čeka pravda za zločin u Zagonima iz 1992. godine, za koji, kao ni za mnoge počinjene nad Srbima u Podrinju, niko nije odgovarao
Banjaluka – U prvim danima rata, pre 29 godina, u selima oko Srebrenice i Bratunca – Zagonima i Krnjićima – pripadnici muslimanskih snaga počinili su zločine nad srpskim meštanima. U bratunačkom selu Zagoni 5. jula 1992. pripadnici muslimanskih vojnih snaga iz Srebrenice i susednih sela ubili su 15 Srba. Nedaleko od tog mesta, u Krnjićima pored Srebrenice služen je parastos za 24 poginula srpska civila i vojnika iz ovog sela, od kojih su njih 17 ubili pripadnici srebreničkih muslimanskih snaga. Porodice žrtava iz oba podrinjska sela pogađa to što za smrt njihovih najbližih niko nije odgovarao.
Paljenjem sveća za pokoj duša nastradalih i polaganjem cveća uz centralni Spomen-krst na gradskom groblju u Bratuncu obeležena je godišnjica stradanja 15 srpskih civila u tom bratunačkom selu. Porodice ubijenih i meštani Zagona podsetili su na masakr u Zagonima, uz napomenu da za taj zločin, kao ni za mnoge počinjene nad Srbima u srednjem Podrinju, niko nije odgovarao. Kažu da će odavati počast, sećati se najdražih i pričati mlađima o njihovom stradanju, iako pravosuđe BiH ne obraća pažnju i ništa ne čini da počinioci ovog zločina odgovaraju. Kako prenose banjalučki mediji, predmet u vezi sa stradanjem Srba u Zagonima nalazi se duže od 12 godina u Tužilaštvu BiH. Porodice nastradalih ubeđene su da tužioci svesno opstruišu ovaj, kao i još nekoliko predmeta koji se odnose na zločine nad Srbima na području Bratunca. Radojka Filipović, predsednica Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Bratunca, rekla je da o stravičnim zločinima 28. divizije Armije BiH najbolje svedoči zločin počinjen nad civilima na njivama u Zagonima.
„To potvrđuju činjenice da su na današnji dan ubijeni petogodišnji Vladimir Gajić i Mara Božić koja je imala 90 godina. Zločin nad Srbima u Zagonima, kao i svi ostali počinjeni u srpskim selima ovog kraja, potvrđuju jasnu nameru takozvane Armije BiH da počini genocid nad srpskim narodom, jer su njeni pripadnici ubijali sve što je srpsko, ne ostavljajući žive ni decu ni starce”, izjavila je Filipovićeva za novinsku agenciju Srna. Neprocesuiranjem zlodela nad Srbima, kaže ona, želi se „stvoriti pravosudna statistika i slika da zločin nije ni počinjen”.
Podseća da su istog dana iz Srebrenice napadnuta srpska sela Zagoni u bratunačkoj i Krnjići u tadašnjoj opštini Skelani i da se ti napadi razlikuju od ostalih, jer nisu izvedeni u zoru, nego u popodnevnim časovima. Stanovništvo je ubijano kod kuća i na njivama. Meštani Zagona koji su se prisetili krvavog pira Armije BiH ispričali su da su muslimanski vojnici sa žutim trakama oko ruku izlazili iz potoka iz pravca srebreničkog sela Blječeva, uz povike „Alahu ekber”, „hvataj žive” i „vodi u Blječevo”. Pričaju kako su pucali po ljudima koji su počeli da beže u pravcu Bratunca. Kako se podseća, ovo selo je i u Drugom svetskom ratu stradalo od istih neprijatelja i ni tada niko nije odgovarao za zločine. Napadi na Zagone nastavljeni su do Petrovdana 1992, kada su muslimanske snage težište svog napada prebacile na srpska sela istočno od Srebrenice, gde su tada počinile zločine nad srpskim stanovništvom u Zalazju, Sasama, Biljači i još nekim zaseocima, koje su potpuno uništile, izvestili su mediji.
Kobnog 5. jula u Krnjićima su dželati ubili osamdesetogodišnjeg nepokretnog učitelja u penziji Vasu Paraču, čije je telo spaljeno na vatri koju su u kući naložili njegovi bivši učenici. Preživeli meštani Krnjića ispričali da su tog tragičnog dana, osim učitelja Vase, ubijeni i direktor škole Rade Trimanović, starica Soka Vujić, a sveštenik Boban Lazarević ubijen je u trenutku dok je obavljao verski obred. Među ubijenima bilo je šest žena. U Krnjićima su ubijeni su svi Srbi koji nisu mogli da pobegnu.
