Morski vukovi su jedinstvena vrsta vukova koja se nalazi u prašumi Velikog medveda duž pacifičke obale Kanade. Plivajući između ostrva poput ribe, genetski se razlikuju od svojih rođaka vukova, iz bilo kog drugog dela sveta.
Foto: Piksabej
Britanska Kolumbija ima relativno nisku ljudsku populaciju gde morski vukovi uživaju u izolovanoj divljini – na površini od 21 milion hektara, koja se često opisuje kao „bastion biodiverziteta“, gde postoji 25 autohtonih vrsta četinara i medveda grizlija i crnih medveda.
U vodi, kitovi, morski lavovi, foke, morske ptice i lososi čine more izuzetno bogatijim nego bilo gde drugde duž obale. Hiljadama godina vukovi žive u miru. Imali su jedinstven odnos sa primorskim narodima prvih naroda koji su tu živeli, za koje se vuk smatrao poštovanom životinjom prema kojoj se postupalo sa divljenjem i poštovanjem.
Međutim, sa svih strana su ugroženi lovom, zamkama i industrijom. Čini se da su izgradnja puteva i seča drveća štetni za vukove, ne samo da uništavaju šume u kojima žive, već i olakšavaju lovcima pristup obalnim vukovima.
Ali postoji još pretnji za ovu divnu vrstu. Ogromni naftni tankeri prevoziće naftu u ovom netaknutom regionu sa potencijalom za razorne posledice. Ako se iz naftnog tankera prospe sadržaj, to će imati dugoročne štetne uticaje na životnu sredinu slične katastrofi Ekkon Valdez 1989. na Aljasci.
Kris Darimont iz Fondacije za očuvanje kišne obale razvio je projekat Rainforest Volf kako bi pokazao ove vukove kao krhke simbole i stekao naučno razumevanje o priobalnim vukovima koji se nazivaju „najnoviji kanadski morski sisar“.
Početkom 2000-ih, posvećeni fotograf prirode i zaštitnik prirode Ian McAllister i kanadski biolog vukova Pol Paket počeli su da sprovode istraživanje o ovim vukovima sa obale koji jedu losos iz divljeg Tihog okeana. Otkrili su izuzetnu činjenicu koju su meštani već znali: 25 odsto ishrane vukova sastojalo se od ribe. Najneobičnija je sposobnost plivanja priobalnih vukova, koji često plivaju kilometrima između ostrva.
