Pitanja koja se odnose na položaj Srba u regionu i očuvanje njihovog nacionalnog, etničkog, kulturnog, jezičkog i verskog identiteta od nesumnjive su važnosti za Republiku Srbiju, čineći bitnu dimenziju njene spoljne politike i značajan segment bilateralnih odnosa sa zemljama okruženja. U članku „Srpska zajednica u Rumuniji je poštovana”, koji je 17. oktobra objavljen u „Politici”, s pravom se iznosi ocena o organizovanosti srpske nacionalne manjine i njenom dobrom položaju, koji je, uz srpsku zajednicu u Mađarskoj, najpovoljniji kad je reč o zemljama okruženja.
Jedan od osnovnih elemenata srpskog nacionalnog identiteta svakako je obrazovanje na srpskom jeziku, odnosno učenje i negovanje srpskog jezika. Međutim, u izjavi ambasadora Republike Srbije u Bukureštu Stefana Tomaševića, koja je u članku navedena, netačan je podatak o broju škola na srpskom jeziku u Rumuniji. Prema navodima ambasadora Tomaševića, nastava na srpskom jeziku pohađa se u 32 škole (18 škola na srpskom kao maternjem jeziku i 14 škola u kojima se srpski izučava kao izborni predmet). Ovi podaci, međutim, datiraju iz ranijeg perioda i više nisu relevantni, a aktuelna situacija u pogledu obrazovanja na srpskom jeziku daleko je nepovoljnija. Štaviše, to je sfera u kojoj se srpska zajednica u Rumuniji suočava s najvećim problemima. Poslednjih godina izražena je tendencija gašenja škola s nastavom na srpskom jeziku, koja se danas, umesto pomenutih 18, odvija samo u osam škola – šest četvorogodišnjih, jednoj osmogodišnjoj školi i u gimnaziji „Dositej Obradović” u Temišvaru.
Krovna organizacija srpske nacionalne manjine, Savez Srba u Rumuniji, konstantno traži od nadležnih rumunskih vlasti da se očuvaju postojeće škole s nastavom na srpskom jeziku, da se poštuje pravo na obrazovanje na maternjem jeziku i da se prilikom racionalizacije mreže škola zbog malog broja učenika, shodno principu pozitivne diskriminacije, dosledno poštuje zakonska odredba koja obezbeđuje obrazovanje na srpskom jeziku za pripadnike srpske nacionalne manjine, čak i ako je njihov broj u jednom razredu manji od broja koji je zakonom predviđen za učenike pripadnike većinskog stanovništva. Prema rumunskom Zakonu o obrazovanju, reč je o najmanje 12 učenika na nivou osnovnog, odnosno 15 na nivou srednjeg obrazovanja da bi razred bio formiran, pri čemu ovaj broj može biti manji u školama s nastavom na maternjem jeziku date nacionalne manjine. Upravo zbog nepostojanosti ili ukidanja srpskih škola, Savez Srba u Rumuniji je pokrenuo projekat organizovanog učenja srpskog jezika.
Pored toga, uz pozivanje na izjavu ambasadora Tomaševića, u članku su netačno navedeni nazivi županija u zapadnom delu Rumunije („Timis”, „Karaz Severi”, „Mehedićni”), a reč je, zapravo, o županijama Timiš, Karaš Severin, Mehedinci.
Dr Dragomir Radenković,
ambasador u penziji, Beograd