Višegrad, mesto koje je srpski nobelovac Ivo Andrić rečima oslikao u svojim književnim delima, a veliki vezir Mehmed-paša Sokolović mu poklonio ćupriju koja u ovaj kraj Srpske privlači posetioce iz celog sveta.
Ova opština na istoku Republike Srpske od davnina je važila za centar kulturnog turizma, čemu su nesumnjivo najviše doprinela Andrićeva dela, koja se čitaju na svim stranama planete. Za poštovaoce njegovog lika i dela to je dovoljan razlog da obiđu mesta o kojima je pisao, posete kuću njegovog detinjstva u Višegradu i učionicu u kojoj je nobelovac naučio prva slova. Za svakog putnika namernika koji kroči u Višegrad šetnja ćuprijom na Drini, koja je zadužbina velikog vezira, jedinstven je doživljaj.
Istočnjačka mudrost kaže da je čovek dužan svome zavičaju i da je to jedini dug koji nikome teško ne pada, a Andrić i veliki vezir su se na najlepši mogući način odužili svome kraju.
Vizionarskim delom, izgradnjom čudesnog Andrićgrada, na neki način njima se decenijama kasnije odužio režiser Emir Kusturica.Direktorka Turističke organizacije Višegrada Olivera Todorović istakla je za “Glas Srpske” da Andrićgrad nije samo turistički kompleks, već edukativni, obrazovni i poslovni centar, gde šetnjom jednom ulicom možete prošetati kroz vekove.
“Na ulaznoj kapiji putnike namernike dočekuje bratski zagrljaj velikog vezira i Makarija Sokolovića. Kao svojevrstan vremeplov, Andrićgrad vraća posetioce kroz vekove od Vizantije, preko vladavine Turaka, renesanse, pa sve do neoklasicizma, koji predstavlja gradska kuća, odnosno administrativni centar opštine. Tu su i fantastični mozaici posvećeni mladobosancima, i kada sve to obiđete u jednom danu u ovom čudesno lepom gradu možete proživeti istoriju”, ispričala je Todorovićeva.
Višegrad je i banjski centar, a u neposrednoj blizini hotela “Vilina vlas” sagrađen je prvi hamam koji je i danas identičan kao daleke 1575. godine kada je nastao za vreme gradnje čuvene ćuprije na Drini.
Naime, za izgradnju mosta korišćen je kamen koji je donošen iz majdana na prostoru današnje Višegradske banje. Prilikom vađenja kamena radnici su otkrili izvor mineralne vode i ubrzo shvatili da rane koje su zadobijali u radu mnogo brže zarastaju nego što bi trebalo. To blagotvorno dejstvo su pripisali mineralnoj vodi u kojoj su se kupali, tako da je tada odlučeno da se tu napravi hamam.Lekovita voda koja pomaže u lečenju brojnih oboljenja razlog je zbog kojeg u našu banju dolaze i posetioci iz zemalja regiona, a zahvaljujući turističkim vaučerima Vlade RS ovih dana banja je puna i traži se krevet više”, istakla je Todorovićeva.
Ova opština, ušuškana u kotlini na istoku Srpske, oivičena borovom šumom koja se naslanja na planinski masiv Nacionalnog parka “Tara”, ima šta da ponudi i kada je reč o verskom turizmu.
Manastir Dobrun iz 14. veka, posvećen Uspenju presvete Bogorodice, 12 kilometara od Višegrada prema granici sa Srbijom, nezaobilazna je stanica hodočasnicima iz cele Srpske i šire.
Todorovićeva ističe da je reka Drina poseban mamac za turiste, jer nudi bezbroj mogućnosti za uživanje na vodi.
“Od Višegrada do Bajine Bašte, kanjon Drine u dužini od 52 kilometra je plovan, pa u ovo doba godine na našoj modrozelenoj lepotici najlepše slike oslikavaju čamci, brodići, sup-daske kojima krstare turisti uživajući u lepoti netaknute prirode”, kazala je Todorovićeva, dodavši da je za one odvažne avanturiste željne adrenalina obezbeđen zip-lajn nedaleko od ćuprije, koji nudi jedinstven doživljaj.
Obilazeći Višegrad ne treba zaboraviti ni istoriju i žrtvu predaka čije je stradanje današnjim generacijama donelo slobodu.Zainteresovani mogu da otplove do Starog broda i posete spomen-kompleks hiljadama žrtava Drugog svetskog rata”, rekla je Todorovićeva.
Prvi čovek Višegrada Mladen Đurević istakao je da je Višegrad s razlogom poslednjih godina zacrtan na turističkoj mapi posetilaca iz celog sveta.
“Drina, ćuprija i Andrićgrad su simboli ovog kraja, jedinstveni turistički biseri ukorenjeni u našoj istoriji, koje treba videti i doživeti”; poručio je Đurević.
Bogata i raznovrsna gastronomska ponuda čine svako mjsto posebnim.
Višegradska kuhinja je dobrim delom mešavina specijaliteta iz Srbije i domaćih autohtonih jela, pa su na trpezama u ovom kraju nezaobilazni drinska riba i razni specijaliteti od ribe, ali i ćevapi i pite, jela ispod sača, a u Višegradskoj banji u “Staroj bašti” nadaleko je poznata pita od pšeničnog crnog brašna ispod sača.
IZVOR:B92.RS