Mihajlo Idvorski Pupin, ( Idvor, kod Kovačice, 9. oktobar 1854–Njujork, 12. mart 1935) srpski naučnik koji je unapredio telekomunikacije, jedan od osnivača NASA, profesor na Univerzitetu Kolumbija, počasni konzul u SAD, dobitnik Pulicerove nagrade, član brojnih američkih i evropskih naučnih ustanova, umro je na današnji dan pre 89 godina u SAD, gde je i sahranjen. Pomen Mihailu Pupinu, koji je umro u Njujorku 1935. godine održan je na zadušnice na Vudlon groblju u Bronksu, gde je sahranjen sa suprugom, a na kojem je, kako je nedavno, posle šest decenija otkriveno, sahranjena i njegova ćerka Varvara.
Zahvaljujići njegovom prijateljstvu sa 28. predsednikom SAD Tomasom Vudrom Vilsonom 28. jula 1918. godine na Beloj kući vijorila se srpska zastava čime je Srbiji odata počast za srpski doprinos i žrtve u Prvom svetskom ratu. U tom kontekstu bitan je i Pupinov doprinos teritorijalnim dobicima za Kraljevinu SHS. Svoj put od Idvora do Sjedinjenih Američkih Država i Kolumbija univerziteta opisao je u delu „Od pašnjaka do naučenjaka”, za koje je 1920. nagrađen najvišim američkim književnim priznanjem Pulicerovom nagradom. Na putu Pupinovih uspeha veliku ulogu imala je njegova majka Olimpijada koja je govorila da je „znanje zlatna lestvica kojom se ide do nebesa”. NASA – Nacionalna agencija za aeronautiku i svemirska istraživanja neguje sećanje na jednog od svojih osnivača Mihajla Pupina, a o značaju tog velikog srpskog i svetskog naučnika za razvoj aeronautike i svemirskih istraživanja govore i dokumenta na sajtu američke agencije. Na sajtu NASA se može naći 12 dokumenta važnih za istoriju američke svemirske agencije, u kojima je istaknuto ime Mihajla Pupina. Na Kolumbija Univerzitetu u Njujorku, nalazi se Pupinov lobi koji je deo Pupinovog hola: zgrade za izučavanje fizike i astonomije. Prema rečima Dmitrija Basova, šefa katedre za fiziku na tom prestižnom američkom univerzitetu „životna priča Pupina, naučnika koji je imao snažnu ulogu u oblikovanju fizike ne samo u SAD, već širom sveta, i danas je snažan primer za generacije njihovih studenata”.
Mihajlo Pupin je od 1889 do 1935. godine bio profesor fizike na Kolumbija univerzitetu, gde je Nikola Tesla 1894. godine stekao počasni doktorat. Pupin je, pored ostalog bio, počasni doktor na 18 univerziteta. Jedna planeta nosi njegovo ime, kao i krater na Mesecu. Bio je veliki dobročinitelj, zlatnim slovima je upisan i u istoriju razvoja beogradskog Narodnog muzeja kome je poklonio legat: deo stalne postavke. Patentirao je 34 pronalaska, a induktivni kalemovi njemu u čast nazvani su „Pupinovi kalemovi”. U vodećim svetskim listovima bili su naslovi da je zahvaljujući Mihajlu Pupinu, američki predsednik podigao slušalicu i prvi put razgovarao s Evropom. Na pomenu Pupinu održanom u subotu na groblju u Bronksu, pored ostalih, prisustvovali su članovi Generalnog konzulata Srbije u Njujorku na čelu sa generalnim konzulom Vladimirom Božovićem, kao i sveštenici SPC iz Njujorka i Patersona starešina Hrama Svetog Save, protojerej stavrofor Živojin, otac Milan i sveštenik Đokan Majstorović iz crkve Svetog Jovana Krstitelja.
